Adventures on the Colorado river!

Na de ochtend met de jeep rond gecrosst te hebben tussen de Comboys en Indianen, trekken we ’s middags door naar Moab aan de Colorado rivier. Op zich maar een korte rit, voor Amerikaanse begrippen dan ;-) De afstanden zijn hier gewoon groter en de snelheden lager, zeker met de camper. Hier in het midden van Utah mogen we blij zijn met een gemiddelde van 50 miles per uur, zo’n 80 km/u.

In Moab brengen we voor het eerst sinds LA weer eens een extra dag door, het is af en toe best pittig om elke dag te reizen (én dingen te bezichtigen) zelfs met zo'n comfortabele camper. Toen we in Nederland deze stop hier in Moab planden, hadden we bedacht dat het leuk zou zijn om hier te gaan Mountainbiken over de rotsen. Leuk bedacht hoor, in het koude kikkerlandje, maar hier zitten we midden in de woestijn, is het 45 graden plus en het enige waar we dus nu zin in hebben iets verkoelends met water, bijvoorbeeld raften op de Colorado rivier! Helaas, hoe we ook navragen, alles is volgeboekt voor de komende dag. Mmm, balen! Reizen in het hoogseizoen heeft zo zijn nadelen…

We rijden door naar onze camping in het nabijgelegen natuurpark Dead Horse Point, die bovenop een hooggelegen Mesa ligt. Dat blijkt onverwacht nog eens zo'n 45 minuten rijden te zijn en moe van de hele dag komen we aan op de afgelegen camping. Schitterend gelegen midden in het natuurpark, met slechts een handvol andere kampeerders om ons heen, zijn we nog net op tijd om ons avondmaal te maken en de zonsondergang mee te pakken.

En een voordeel van kamperen midden in een park is dat je ’s ochtend ook niet zoveel hoeft te doen om ook de zonsopgang te ervaren (nou ja, behalve vroeg opstaan dan, hier is dat gelukkig uurtje later dan bij de Grand Canyon, ongeveer half zes ;-)
Keken we in Monument Valley in onze jeep bewonderend op naar de hoge Mesa’s en Butte’s om ons he, hier kamperen we zelf bovenop een reusachtige Mesa en kijken we naar beneden, naar de Green River die dit alles in miljoenen jaren heeft gecreëerd. Helemaal alleen, in alle stilte, sta ik op de rand van een reusachtige afgrond en kijk ik naar de langzaam opkomende zon en de veranderende kleuren in het landschap voor me. OK, de Grand Canyon is dan wel groter maar de stilte en afwezigheid van andere mensen geeft hier een magische sfeer die ik niet snel zal vergeten!

Na de zonsopgang bellen we toch nog maar eens naar Moab en wonder boven wonder bleek er toch nog een plekje vrijgekomen te zijn voor een Raft Tour die middag! Met dit mooie vooruitzicht maken we na het ontbijt nog een wandeling door het park, een zgn. "Rim walk" langs de rand van de Mesa.

Ook hier zie je weer veel chipmunks, kleine eekhoorntjes die overal opduiken waar toeristen eten geven of achterlaten. Schattige beestjes, waarvan je de eerste keer nog denkt: oh wat bijzonder...totdat je ze overal begint te zien. Moet inmiddels steeds weer denken aan de beroemde tekenfilmpjes van Knabbel en Babbel met Donald Duck als ik ze zie rond hupsen:-)

Hierna pakken we onze spullen en verhuizen naar een camping in het dorp zelf. Voor de Raft tour worden we met een bus buiten Moab naar een plek aan de rivier gebracht en brengen we de rest van de dag heel relaxt en verkoelend door op de Colorado rivier.
De stroomversnellingen zijn op deze plek dan wel niet zo spectaculair als sommige van onze eerdere raft ervaringen, maar dat kan de pret hier niet echt drukken. Heerlijk koel is het op deze manier en we met onze zwemvesten zwemmen we zelfs een stukje mee over een aantal kleine stroomversnellingen. Kortom, we hadden een fantastische tijd in de rivier!

Moab is echt een knooppunt in deze regio, omringd met wel drie nationale parken (Dead Horse, Canyonlands en Arches) Op weg naar onze volgende bestemming bezoeken we de volgende ochtend dan ook eerst nog even Arches National Park. Een park vol met natuurlijke bogen, één ervan is ook het symbool van de staat Utah.

Een andere plek heeft zulke hoge rotsen naast elkaar dat het doet denken aan de statige huizenblokken op 5th avenue naast Central Park in New York!

Dit hele deel van Amerika vol natuurparken is in feite een gigantisch groot, verhoogd plateau op zo’n 2000 meter hoogte, verdeeld over de staten Arizona, Utah, Nevada en Colorado, geërodeerd door de verschillende rivieren die er door heen lopen. De grond en rotsen zijn opvallend roodachtig door aanwezigheid van ijzeroxide (het roest weg zullen we maar zeggen ;-)
Door deze kleurstelling begint de omgeving wel een beetje op elkaar te lijken, zo langzamerhand. Met nog twee natuurparken te gaan, vragen we ons dus af hoeveel anders het daar dan nog kan zijn?

Nou, dat antwoord kregen we al snel toen we aankwamen in Bryce!

(mooie cliffhanger toch? ;-)